Ne darbe planlarının ortaya çıkması, ne halkın tepkisi, ne siyasetin tavrı ne de referandum sonuçları vesayet zincirlerinin kırılmasına yetmedi.
Müthiş bir direnç var.
Halka direnç, siyasi iradeye direnç, milli iradeye direnç.
Ortaya çıkan olumsuzluklar kimsenin umurunda değil. Her türlü olumsuzluk kısa bir açıklama ile geçiştiriliyor.
Cumhurbaşkanı’nın Cumhuriyet Resepsiyonuna katılmayarak protesto etmeler. Ankara dışında düzenlenen resepsiyonlara ise gizli emirler gönderilerek başörtülü birisi içeri girerse çaktırmadan terk edin şeklinde gizli mesajlar yayınlamak.
Basına yansıyan olumsuzlukların üzerine gidilerek düzeltmek ve artık böyle olumsuzlukları yaşamayalım demek yerine “kim sızdırdı” hesabı yapmak.
Yani pislikleri halının altına süpürmek. Halının pislikleri kapatacak hali kalmadı. Halı küçük geliyor. Altı doldu, taşıyor.
Artık temizleyin bu işleri. Kaldırın altı pislenmiş ve enfekte olmuş halıyı.
Gölcük’te ortaya çıkan fuhuş operasyonu sonrası basına yansıyan haberler içler acısı. Devletin sırları şehvet uğruna peşkeş çekilmiş. Bu haberler medyada yazılıp çizilirken birtakım avareler hala TSK’yı yıpratmayın numaraları yapıyor.
TSK’yı kurtarın.
Yıpranmış zaten.
Bırakın bu boş lafları da kurtarın artık. Yazık oluyor.
En son gelişme 23.11.2010. “Türkiye'nin NATO nezdindeki askeri temsilcisi Hava Korgeneral Mehmet Veysi Ağar'ın zirve için Lizbon'a giden Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ü karşılamadığı belirtildi.”[1]
Avrupa’nın gözü önünde, NATO ‘da görevli general Cumhurbaşkanı’nı karşılamayarak saygısızlığın uç noktasını gösteriyor.
Bu rezalete söyleyecek söz bulamıyorum. “El alem ne der “ kaygısı bile yok.
Bunlar ne kadar fütursuzca tavırlar böyle.
İçişleri Bakanı Atalay, Cumhuriyet tarihinde bir ilke imza atarak Balyoz soruşturması ve çok sayıda fişleme olayında ismi geçen Jandarma Tümg. Halil Helvacıoğlu’nu açığa aldı
Bu demokrasi adına iyi bir gelişmedir. Aynı hassasiyeti Milli Savunma Bakanı’da göstererek Tümgeneral Gürbüz Kaya ve Tuğamiral Abdullah Gavremoğlu’nu görevden aldı.
Vesayet zincirlerinin devam ettirilmek istendiğinin kanıtları ortada dolaşırken beklentiler boşa çıkartılıp onarılması güç durumlara düşülmemeli idi ve gereken yapıldı.
Hakkında soruşturma yürütülen paşaların sistemi delerek terfi etme girişimlerine müsaade ederek vesayet paranoyasına izin verilmemeli idi. Bu yapıldı.
Muhalefet güçlü darbe içgüdüsü ile yapılanı sivil darbe olarak değerlendirdi.
Olsun.
Darbe özlemlerini belki bu sayede tatmin etmiş olmamalılar diye düşünüyorum.
Son durumdan da görülüyor ki askerlere sivil ve adil yargı yolu açılmalı.
Bu şu demektir.
Asker kişiler veya YAŞ kararları ile asker kişi kimliğini kaybeden eski askerler sivil mahkemelerde haklarını arayabilmeli, adil yargılanma hakkından yararlanabilmelidir. Yargılanmadan iftira mektuplarına ve düzmece raporlara dayanılarak YAŞ’ta dayatılan ve görevden uzaklaştırılan binlerce subay ve astsubay da bu mağduriyetten kurtulmalı ve adil yargılanma hakkına kavuşmalıdır.
Emir komuta içinde karar veren bir yargı adil olmaktan uzaktır. Nitekim İç İşleri Bakanı ve de akabinde Milli Savunma Bakanı son derece olumlu bir karar vererek vesayet zincirinin bir halkasını kırmayı denemişlerdir.
Önümüzdeki günlerde neler olacağını izleyip göreceğiz.
Emir komuta zinciri içinde, generallik beklentileri ile bir hakimin doğru karar verebilmesi mümkün değildir.
Değerli Hükümet üyeleri, kanun koyucular, Yargının tarafsız olmasını istiyorsanız bu zincirden kurtarmalısınız.
Adalet tam rayına oturmalı ve tarafsız karar verecek ruh sağlığını kazanmalıdır.
Ahmet TÜRKAN
