SELAMÜN ALEYKÜM…YOLDAŞ..!
Selam,Allah’ın en güzel isimlerinden.
Barış,selamet,emniyet,bütün korkulardan ve korkulanlardan emin olma anlamlarına geliyor.
Müslümanlar için; vermek sünnet,almak/kabul etmek ise farz olan bir söz.
Günlük hayatımızda yüzlerce kez kullandığımız,derin anlamı ve tesiri olan bir ifade.
Selam veren,karşısındaki kişi veya guruba,zımnen “Benden size zarar gelmez” mesajı verir.
Ömrüm boyunca belki milyonlarca kez bu ifadeyi işitim ve mukabele ettim.
Fakat,başlıkta yazdığım tarzda bir ifadeyi ilk kez duydum.
Söyleyenin,farklı bir birlikteliği ifade amacıyla kullandığı,hoş çağrışım ve duygu uyandıran bir sözcük.
Yoldaş,sosyalist düşünceye sahip kişilerin aralarında kullandığı bir ifade.
Yoldaşlar,kendi aralarında,Müslümanlara ait olan bu sözü kullanmazlar.
Bir anlamda,taban tabana zıt iki sözcük ve iki ayrı dünyanın insanı yan yana geliyordu.
ASDER’de vereceği konferans için havaalanından aldığım,ADAM Derneği Başkanı gazeteci Rahmi YILDIRIM bey söylemişti bu sözcüğü.
Duyduğumda,birden ne cevap vereceğimin saşkınlığını yaşamadığımı söyleyemem.
Fakat bu sözcüğü çok sevmiştim..!
Rahmi Bey,12 Eylül darbesinde ordudan solcu-komünist olduğu için atılan bir meslektaşımız.
Hala o düşünceye sahip ve ülkenin kurtuluşunu sosyalist düşüncede görüyor.
İnançlarımız,düşüncelerimiz ve ideallerimiz tamamen farklı.
Ancak yaşadıklarımız ve yaşamak zorunda bırakıldığımız sıkıntılar tıpatıp aynı.
İkimizde çok sevdiğimiz mesleğimizden koparılıp,çoluk çocuğumuzla sokağa atılmıştık.
İkimizde “ordudan atılmışlığın” ağır yükünü yıllarca taşımak zorunda kalmıştık.
İkimizin çocuklarının da gözlerinden akan yaşlar birbirinden farksızdı.
İkimizin de alın teriyle evimize götürmek zorunda olduğumuz ekmek, tertemizdi.
İkimizin de memleket için duyduğumuz sevgi tartışılmazdı.
İkimiz de adalet arıyorduk.
İkimiz de gasp edilen haklarımız için mücadele ediyorduk.
Aynı yolda koştururken karşılaştık.
Önce,eski alışkanlıkların etkisiyle,birbirimize şüpheyle baktık..!
Aynı soruyu,birbirimizden habersiz kendi kendimize sorduk.
“Acaba birlikte olabilir miydik?”
Temel ilkelerimizden taviz vermediğimiz,karşılıklı inanç ve düşüncelerimize saygı gösterdiğimiz sürece,ortak sıkıntılarımız için birlikte mücadele etmemizden daha doğal ne olabilirdi?
Üstelik,bizim yapamayacaklarımızı onlar yapabilecek,yıllardan beri ulaşıp derdimizi anlatamadığımız çevrelere ulaşabileceklerdi.Biz de aynı şekilde onların yapamayacaklarını yapabilecektik.
Hak’ta,doğruda,iyilikte yardımlaşmaktan güzel ne olabilirdi?
“Mazlumun kimliği sorulmazdı.”
Mazlumların,ezilenlerin lideri sevgili Peygamberimiz (S.A.S), peygamberlik döneminden önce kurulan Hılf’ul Füdul (İyilikte yardımlaşma) cemiyetine bu hassasiyetle girmemiş miydi?
Yersiz tereddütlerimizi bir kenara attık ve mazlumlar olarak el ele,omuz omuza verdik.
“SELAMÜM ALEYKÜM,YOLDAŞ..!”
Öncelikle birlikte,Askeri Darbelerin Asker Mağdurları panelini düzenledik.
Türkiye’nin bütün renkleri,haksızlıklara karşı yan yana gelmişti.
Darbeciler adam ayırmıyor,adam (!) edemediklerini aynı işkence tezgahında hizaya sokuyordu..!
Bu birlikteliğin meyvelerini hep birlikte almaya başladık.
Ordudan atılma gerekçelerimiz farklı olsa da,şimdi iade edilen itibarlarımız ve haklarımız arasında hiçbir fark yoktu.
Hissettiğimiz mutluluk ve sevincimiz de aynıydı.
Belki, biz vesile olanlara “Allah razı olsun” derken,yoldaşlar aynı duygularla “teşekkür” ediyordu..!
Proğram öncesi akşam namazı vakti girmişti.
Onursal başkanımız Adnan Tanrıverdi Paşam ve hazirun namaz için kalktılar.
Rahmi Bey Yoldaş (!) tebessüm ederek,”Bizim için de dua edin” diye seslendi.
Tabii ki onlar talep etmeseler de dualarımızdan eksik etmiyorduk.
Adnan Paşamın proğramda söz aldığında latifeyle ifade ettiği gibi;
“Ya Rabbi,hidayetini de nasip eyle”
“SELAMÜN ALEYKÜM,YOLDAŞ..!”
Ben bu cümleyi ve söyleyeni çok sevdim.Rabbimin de hep birlikte bizleri sevdiklerinden kılmasını,doğrulukta,iyilikte ve güzelliklerde muvaffak etmesini gönülden diliyorum.
Türkiye’nin geleceğinin;her kesimiyle buradaki karşılıklı anlayış,saygı,diğer gamlık,ortak paydalarda birleşebilme erdemi,uzlaşma ve birlik ruhunda gizli olduğunu hissediyorum.
Çok zor oldu,ama biz birlikte başardık…
Vesselam.
Mustafa HACIMUSTAFAOĞULLARI
19 Ekim 2011
